Перевод: со всех языков на русский

с русского на все языки

Ойлаш мастар

  • 1 мастар

    мастар
    1. сущ. мастер; квалифицированный работник, занимающийся каким-л. ремеслом

    Скрипка мастар мастер скрипичных дел;

    шагат мастар мастер часовых дел.

    Ӱстелтӧрыштӧ Йынатий кугыза, апшат Вавила да совла мастар Когой шинчат. К. Васин. За столом сидят старик Йынатий, кузнец Вавила и мастер ложечных дел Когой.

    – Мыйын пычалым, мастар дек наҥгайыде, ачалаш ок лий, – шойышто Григорий Петрович. С. Чавайн. – моё ружьё без мастера не отремонтировать, – солгал Григорий Петрович.

    2. сущ. мастер; человек, достигший большого умения в своём деле

    Искусство мастар-влак мастера искусств;

    марий литературын мастарже-влак мастера марийской литературы.

    Поэзийыш толыныт у мастар-влак. М. Казаков. В поэзию пришли новые мастера.

    3. сущ. мастер; искусный, ловкий в каком-л. деле

    Ойлаш мастар мастер говорить;

    сӱретлаш мастар мастер рисовать;

    скрипка шокташ мастар мастер играть на скрипке.

    Эчан изиж годымак тӱрлӧ модышым шонен лукташ пеш мастар улмаш. С. Чавайн. Эчан ещё в детстве был мастер изобретать разные игры.

    Марий вате-влак вынер куаш, тӱр тӱрлаш пеш мастар улыт. А. Эрыкан. Женщины марийки мастерицы ткать и вышивать.

    4. сущ. уст. знахарь

    Марийын вольыкшо черлана гын, тудо тӱрлӧ мастарым кычалеш. М. Шкетан. Если у марийца заболеет скотина, то он ищет разных знахарей.

    (Папка кува:) Ӱдыретым пеш уста мастар локтылын. Н. Арбан. (Старуха Папка.) Твою дочь испортила очень умелая знахарка.

    5. прил. умелый, искусный, талантливый, даровитый

    Мастар поэт талантливый поэт;

    мастар ургызо искусный портной;

    мастар музыкант даровитый музыкант.

    Айдеме тудо ораде огыл, кнагаче, пеш мастар плотник. М. Шкетан. Человек он не дурак, грамотный, очень искусный плотник.

    Тудо моло йолташыже-влак дене пырля тиде заводыш ятыр тылзе ончыч толын да уже мастар сталевар лийын шуын. Н. Лекайн. Он вместе с другими товарищами прибыл на завод много месяцев тому назад и уже стал умелым сталеваром.

    Сравни с:

    уста

    Марийско-русский словарь > мастар

  • 2 мастар

    1. сущ. мастер; квалифицированный работник, занимающийся каким-л. ремеслом. Скрипка мастар мастер скрипичных дел; шагат мастар мастер часовых дел.
    □ Ӱстелтӧ рыштӧ Йынатий кугыза, апшат Вавила да совла мастар Когой шинчат. К. Васин. За столом сидят старик Йынатий, кузнец Вавила и мастер ложечных дел Когой. – Мыйын пычалым, мастар дек наҥгайыде, ачалаш ок лий, – шойышто Григорий Петрович. С. Чавайн. – Мое ружьё без мастера не отремонтировать, – солгал Григорий Петрович.
    2. сущ. мастер; человек, достигший большого умения в своём деле. Искусство мастар-влак мастера искусств; марий литературын мастарже-влак мастера марийской литературы.
    □ Поэзийыш толыныт у мастар-влак. М. Казаков. В поэзию пришли новые мастера.
    3. сущ. мастер; искусный, ловкий в каком-л. деле. Ойлаш мастар мастер говорить; сӱ ретлаш мастар мастер рисовать; скрипка шокташ мастар мастер играть на скрипке.
    □ Эчан изиж годымак тӱ рлӧ модышым шонен лукташ пеш мастар улмаш. С. Чавайн. Эчан ещё в детстве был мастер изобретать разные игры. Марий вате-влак вынер куаш, тӱ р тӱ рлаш пеш мастар улыт. А. Эрыкан. Женщины марийки мастерицы ткать и вышивать.
    4. сущ. уст. знахарь. Марийын вольыкшо черлана гын, тудо тӱ рлӧ мастарым кычалеш. М. Шкетан. Если у марийца заболеет скотина, то он ищет разных знахарей. (Папка кува:) Ӱдыретым пеш уста мастар локтылын. Н. Арбан. (Старуха Папка.) Твою дочь испортила очень умелая знахарка.
    5. прил. умелый, искусный, талантливый, даровитый. Мастар поэт талантливый поэт; мастар ургызо искусный портной; мастар музыкант даровитый музыкант.
    □ Айдеме тудо ораде огыл, кнагаче, пеш мастар плотник. М. Шкетан. Человек он не дурак, грамотный, очень искусный плотник. Тудо моло йолташыже-влак дене пырля тиде заводыш ятыр тылзе ончыч толын да уже мастар сталевар лийын шуын. Н. Лекайн. Он вместе с другими товарищами прибыл на завод много месяцев тому назад и уже стал умелым сталеваром. Ср. уста.

    Словарь. марийско-русский язык (Марла-рушла мутер) > мастар

  • 3 ыҥле

    ыҥле
    диал. умный, понятливый, сообразительный

    Сапан рушла ойлаш мастар да ыҥле айдеме улмыжлан кӧра тудым марий калык зрачылан (доверенныйлан) сайлен. «Мар. Эл» Из-за того, что Сапан хорошо говорил по-русски и был умным человеком, марийский народ избрал его доверенным лицом.

    Икшывышт ынде кушкыт, ушан, ыҥле лийшаш улыт. С. Чавайн. Теперь у них дети растут, должны стать умными, сообразительными.

    Смотри также:

    умылышо, ушан

    Марийско-русский словарь > ыҥле

  • 4 ыҥле

    диал. умный, понятливый, сообразительный. Сапан рушла ойлаш мастар да ыҥле айдеме улмыжлан кӧ ра тудым марий калык зрачылан (доверенныйлан) сайлен. «Мар. Эл». Из-за того, что Сапан хорошо говорил по-русски и был умным человеком, марийский народ избрал его доверенным лицом. Икшывышт ынде кушкыт, ушан, ыҥле лийшаш улыт. С. Чавайн. Теперь у них дети растут, должны стать умными, сообразительными. См. умылышо, ушан.

    Словарь. марийско-русский язык (Марла-рушла мутер) > ыҥле

  • 5 модыш

    Г. ма́дыш
    1. игра; развлечение, забава. Оҥай модыш интересная игра.
    □ Эчан изиж годымак тӱ рлӧ модышым шонен лукташ мастар улмаш. С. Чавайн. Эчан с детства был мастер придумывать разные игры. Рвезе ден ӱдыр-влак адак ала-могай у модышым шонен луктыч. В. Иванов. Парни и девушки ещё какую-то новую игру придумали.
    2. игрушка; вещь, служащая для игры. Модышым ышташ мастерить игрушки.
    □ Модыш лыҥ– кунар кӱ леш, Тамле кочкыш – утымеш. И. Антонов. Игрушек полно – сколько хочешь, Сладостей – с избытком.
    3. перен. игрушка; тот, кто слепо действует по чужой воле, послушное оружие чужой воли. – Эх, шольо, поянлан модыш лият гын, модышлак пытет. М. Шкетан. – Эх, браток, если богатому станешь игрушкой, то пропадёшь как игрушка.
    4. в поз. опр. игрушечный. Модыш мераҥигрушечный заяц; модыш трактор игрушечный трактор.
    □ Ломбо йымалне нунын модыш пӧ ртышт уло. Под черёмухой у них игрушечный домик. (Йоча) модыш автомашинажым пӧ рт мучко мӧ нгеш-оньыш шупшкедаш тӱҥале. «Мар. ком.». Ребёнок по комнате стал катать игрушечную автомашину.
    ◊ Йоча модыш детская игрушка (о чём-л. несерьёзном, не заслуживающем внимания). – Чон почын каласаш гын, – сотарен ойлаш тӱҥалеш Оскуда, – «йылме» шотышто тендан планда, ужамат, йоча модыш! В. Юксерн. – Если сказать откровенно, – ехидно начал говорить Оскуда, – ваш план насчёт «языка», видно, детская игрушка. Модыш огыл не игрушка (о чём-л. серьёзном, заслуживающем внимания). Эреҥер куп модыш огыл: вуетге-почетге нелеш. М. Шкетан. Эренгерское болото не игрушка: тебя полностью проглотит.

    Словарь. марийско-русский язык (Марла-рушла мутер) > модыш

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»